Τα θηλώματα είναι καλοήθη νεοπλάσματα που βρίσκονται στο δέρμα και στους βλεννογόνους. Προκύπτουν από την ενεργοποίηση του ιού του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) και είναι πολλών διαφορετικών τύπων. Μερικά από αυτά είναι ακίνδυνα και προκαλούν μόνο καλλυντικό ελάττωμα, άλλα είναι δυνητικά επικίνδυνα και μπορούν να εξελιχθούν σε καρκινικό όγκο.
Ο μηχανισμός σχηματισμού θηλωμάτων
Η εμφάνιση ενός συγκεκριμένου τύπου νεοπλάσματος εξαρτάται από τον τύπο του ιού που πάσχει από ένα άτομο. Διακρίνετε μεταξύ των χαμηλών ογκογονικών στελεχών, όπου η ανάπτυξη δεν αποτελεί μείζονα απειλή για τον φορέα, και ιδιαίτερα ογκογόνο. Ως αποτέλεσμα του ιού του θηλώματος, εμφανίζονται νεοπλάσματα, η δράση των οποίων οδηγεί σε υπερβολική κυτταρική διαίρεση, ως αποτέλεσμα της οποίας η ανάπτυξη αυξάνεται σταδιακά.
Τα "ασφαλή" θηλώματα εμφανίζονται συνήθως στο δέρμα, ενώ τα πιο ενοχλητικά βρίσκονται στις βλεννογόνες.Τέτοια νεοπλάσματα προκαλούν συνήθως πολύ ογκογονικούς τύπους του ιού. Στις γυναίκες, η εμφάνιση των αυξήσεων στην περιοχή των γεννητικών οργάνων μπορεί να είναι επικίνδυνη για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Συχνά θηλώματα (κονδυλώματα)
Μία από τις πιο κοινές εκδηλώσεις του HPV, γνωστή ως "κονδυλώματα". Η εμφάνιση τους οφείλεται συνήθως στη δράση των ογκογόνων στελεχών που μεταδίδονται μέσω της επαφής και της καθημερινής ζωής.
Οι κονδυλωμάτων εμφανίζονται συνήθως στα δάχτυλα, στις παλάμες, στα πέλματα ή στα πόδια.
Εξωτερικά, μοιάζουν με μικρά θηλώδη νεοπλάσματα με ομοιογενείς δομές. Τα συνηθισμένα θηλώματα είναι μαλακά στην αφή, κατά την έναρξη της νόσου η χρώση τους είναι αδύναμη: το χρώμα ουσιαστικά δεν διαφέρει από το χρώμα του σώματος.
Ωστόσο, καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η ανάπτυξη μεγαλώνει και αρχίζει να σκοτεινιάζει. Μερικές φορές τα μαλλιά μπορούν να αναπτυχθούν στο κέντρο του κονδυλώματος.
Φιλοειδή θηλώματα
Αυτός ο τύπος θηλώματος πήρε το όνομά του λόγω των μικρών ποδιών, χάρη στο οποίο το νεόπλασμα προεξέχει πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Η ανάπτυξη χαρακτηρίζεται από ένα επιμήκη σχήμα και μέγεθος περίπου 5 mm. Τις περισσότερες φορές τα θηλώματα εντοπίζονται σε μέρη όπου υπάρχει το λεπτότερο δέρμα:
- στήθος;
- λαιμός;
- βλέφαρα;
- περιοχή βουβωνική χώρα;
- μασχάλες.
Τα μορφοειδή θηλώματα είναι πιο τυπικά σε ασθενείς άνω των 45 ετών, αλλά μερικές φορές εμφανίζονται σε νέους. Η ανάπτυξη τείνει να αυξάνεται καθώς εξελίσσεται η ασθένεια.Σταδιακά τεντώνουν περισσότερο.
Η κεφαλή του θηλώματος είναι κίτρινη ή ροζ, δεν υπάρχει έντονη χρώση. Σπάνια βρίσκεται κερατινοποιημένο νεόπλασμα. Δεν παρατηρείται πόνος κατά τη διάρκεια του τραύματος. Αρκετοί άλλοι μπορεί να εμφανιστούν στη θέση του κατεστραμμένου νηματοειδούς θηλώματος. Εάν οι αναπτύξεις είναι στο πρόσωπο, συνιστάται να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε τρίψιμο ή βούρτσες. Στην περιοχή της μασχάλης, τα θηλώματα τραυματίζονται επίσης συχνά από ξυράφια, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν την υγεία του ασθενούς.
Επίπεδα θηλώματα
Αυτή η μορφή θηλώματος εντοπίζεται επίσης στο δέρμα και μοιάζει με μικρές πλάκες. Τα επίπεδα θηλώματα έχουν κιτρινωπή απόχρωση, το μέγεθος δεν υπερβαίνει τα 1-2 mm. Στη δομή, οι αναπτύξεις είναι πυκνές, οι ρίζες τους βρίσκονται κάτω από το δέρμα. Εξαιτίας αυτού, μπορεί να υπάρχει πόνος κατά τη στιγμή της βλάβης ή της πίεσης. Αυτό το δομικό χαρακτηριστικό μερικές φορές αφήνει ουλές μετά την αφαίρεση της συσσώρευσης.
Τυπικά συμπτώματα που σχετίζονται με την εμφάνιση επίπεδων θηλωμάτων:
- κοκκίνισμα του δέρματος γύρω από την ανάπτυξη;
- φαγούρα;
- πόνος στην αφή;
- φλεγμονή.
Συνήθως εμφανίζονται αυξήσεις στο πρόσωπο ή στα χέρια, αλλά μερικές φορές και τα γεννητικά όργανα. Στις γυναίκες συνήθως βρίσκονται στα χείλη, στους άνδρες στο όσχεο ή στον πρωκτό. Τα επίπεδα θηλώματα μεγαλώνουν γρήγορα και αιμορραγούν όταν τραυματιστούν
Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων
Αυτές οι αναπτύξεις βρίσκονται συνήθως στη βουβωνική χώρα ή στους βλεννογόνους. Προκαλούνται μόνο από στελέχη του HPV που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του σεξ χωρίς προστασία. Συνήθως συναντώνται:
- κόλπος;
- αιδοίο;
- τράχηλος;
- περιοχή του πρωκτού;
- όσχεο;
- πέος.
Οι αναπτύξεις μοιάζουν με λεπτές θηλές, είναι μικρές - 2-3 mm. Συνήθως ο ιός δεν περιορίζεται στην εμφάνιση ενός μόνο νεοπλάσματος. Οι κονδυλωμάτων χαρακτηρίζονται από την εμφάνιση πολλών αναπτύξεων ταυτόχρονα, οι οποίες σταδιακά συγχωνεύονται μεταξύ τους. Τα νεοπλάσματα μεγαλώνουν και μεγαλώνουν γρήγορα. Σε αυτό το σημείο, το σχήμα τους αρχίζει να μοιάζει με ταξιανθίες κουνουπιδιών.
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων θεωρούνται ένας από τους πιο επικίνδυνους τύπους θηλωμάτων.Εκτός από το γεγονός ότι αυτές οι αυξήσεις μπορούν να εκφυλιστούν σε κακοήθη όγκο, συχνά υπάρχει λοίμωξη. Επιπλέον, τα νεοπλάσματα είναι επιρρεπή σε υποτροπή μετά την αφαίρεση, οπότε οι ασθενείς πρέπει να ελέγχονται τακτικά για να ελέγχουν τα επίπεδα του HPV.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, κονδυλώματα μπορούν να σχηματιστούν σε εσωτερικά όργανα όπως τα τοιχώματα του στομάχου ή της πρωκτικής περιοχής. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι αδύνατο να διαγνώσετε μόνοι σας την παρουσία νεοπλάσματος. Η έλλειψη συγκεκριμένων συμπτωμάτων μπορεί να γίνει πρόβλημα στη διάγνωση και θεραπεία της νόσου.
Τα θηλώματα Lewandowski-Lutz
Ένας μάλλον σπάνιος τύπος θηλώματος. Τις περισσότερες φορές, εμφανίζονται στα πόδια και στα χέρια. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των εξελίξεων είναι άνιση άκρα. Συνήθως έχουν χρώμα καφέ, αλλά μερικές φορές μπορεί να έχουν σκούρο κόκκινο χρώμα. Αυτή η μορφή της νόσου μπορεί επίσης να συμβάλει στον εκφυλισμό νεοπλασμάτων σε κακοήθη. Επομένως, οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό.
Πελματιαία κονδυλώματα
Αυτές οι αυξήσεις είναι πιο χαρακτηριστικές σε παιδιά και εφήβους και σπάνια εμφανίζονται στην ενηλικίωση. Θεωρείται κοινή αντίδραση του σώματος σε μείωση της ανοσίας, συνοδευόμενη από τραύμα στη σόλα λόγω δυσάρεστων παπουτσιών. Σε αντίθεση με τους κοινούς κάλους, ο κονδυλώνας είναι τραχύς και έχει οδοντωτές άκρες. Το μοτίβο του δέρματος είναι επίσης ορατό στον κάλο.
Τα πελματιαία κονδυλώματα χαρακτηρίζονται από ένα μικρό σημείο στην επιφάνεια του δέρματος και από μια μεγάλη βάση που αναπτύσσεται υποδορίως. Συνήθως κερατινοποιείται εντελώς λόγω της συνεχούς τριβής ενώ περπατάτε. Με την πάροδο του χρόνου, η ανάπτυξη αυξάνεται, η συμπίεση ή το άγγιγμα προκαλεί δυσφορία και πόνο.
Λόγω της φύσης της δομής, ο κονδυλώνας είναι δύσκολο να αφαιρεθεί από το δέρμα καθώς το μεγαλύτερο μέρος του είναι μέσα. Ως αποτέλεσμα, συχνά απαιτούνται ράμματα μετά την αφαίρεση και μια ουλή μπορεί να παραμείνει στο σημείο της διαδικασίας.
Νεανικά θηλώματα
Οι περισσότερες λοιμώξεις εμφανίζονται σε μικρά παιδιά κάτω των 5 ετών, επειδή οι λοιμώξεις εμφανίζονται συνήθως κατά τον τοκετό. Εάν μια έγκυος γυναίκα έχει ιό θηλώματος και έχει κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων στην κολπική περιοχή, το παιδί είναι πολύ πιθανό να μολυνθεί.
Τα νεαρά θηλώματα στο δέρμα δεν είναι επικίνδυνα. Ωστόσο, μπορούν επίσης να εντοπιστούν στον λάρυγγα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην αναπνοή του μωρού. Δεν παρατηρούνται σημεία της νόσου στο αρχικό στάδιο. Μετά από λίγο, εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα:
- αίσθημα κομματιού στο λαιμό.
- δυσκολία στην κατάποση σάλιο ή φαγητού.
- μειωμένη αναπνευστική λειτουργία.
Σε μεγαλύτερα παιδιά, μπορεί να συμβούν αλλαγές στη φωνή, που αποτελούν χαρακτηριστικό σημάδι βλάβης του συνδέσμου. Τα θηλώματα μπορούν να αναπτυχθούν και να προκαλέσουν προσβολές άσθματος που μπορεί κάποια μέρα να οδηγήσουν σε πλήρη διακοπή της αναπνοής.
Παπιωματώσεις
Η θηλωμάτωση είναι μια ασθένεια στην οποία ο αριθμός των νεοπλασμάτων αυξάνεται δραματικά και εξαπλώνεται σε όλο το σώμα. Είναι επίσης γνωστό ως γενικευμένος ιός θηλώματος. Συνήθως υπάρχει ένα μεγάλο σύμπλεγμα θηλωμάτων στα χέρια, στο πρόσωπο και στις γεννητικές περιοχές. Η θηλωμάτωση, η οποία εμφανίζεται στην περιοχή των βλεννογόνων ή των εσωτερικών οργάνων, είναι δυνητικά επικίνδυνη για τον άνθρωπο.
Η θηλώματα αναφέρεται πιο συχνά όταν εμφανίζονται νεαρά θηλώματα στην περιοχή του λάρυγγα. Είναι αυτοί που τείνουν να μεγαλώνουν.
Συμπέρασμα
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σχετικά ασφαλείς μορφές θηλωμάτων, καθένα από αυτά πρέπει να εξετάζεται τακτικά από ειδικό. Αυτό θα βοηθήσει στη διατήρηση της ανάπτυξής τους υπό έλεγχο και θα τους αφαιρέσει αμέσως εάν είναι απαραίτητο. Επιπλέον, πρέπει να θυμόμαστε ότι η παρουσία νεοπλασμάτων είναι ένας δείκτης μόλυνσης από ιό θηλώματος, ο οποίος απαιτεί επίσης έγκαιρη θεραπεία.